[ad_1]
Deze tekst is ook te beluisteren via een podcast
Klik hier voor de podcast op spotify
In dit artikel vind je de volgende onderwerpen:
Strakke regels
Een van de grootste dingen die veranderd is voor nu en vroeger bij mij is dat ik veel flexibeler ben geworden als het gaat om eten. Soms dacht ik dat je sowieso 3 gezonde maaltijden moet en alle tussendoortjes daartussen mogen eigenlijk niet of moeten in ieder geval zo min mogelijk. Ik was helemaal niet bezig met heb ik nu wel echt trek? Wat doe ik nu liever? Wil ik echt iets? Ik had een soort strakke regels waar ik aan moest voldoen. Het probleem was, ik voldeed meestal niet aan deze regels. De 3 maaltijden deed ik dan keurig, maar daarbuiten wilde ik eigenlijk wel tussendoortjes eten waardoor het eten meer en meer werd.
Borrels
Toen ik naar slanke mensen ging kijken had ik pas echt doorbraken. Ik was op een borrel met een vriendin en die nam ook hartstikke veel hapjes net als ik. Zij zei ook, ik kan bitterballen niet weerstaan. Ik zag haar inderdaad de ballen eten en dacht ha ik heb, jij kan wel alles eten. Jij bent slank en ik kan niet alles eten, want ik word steeds dikker. Maar toen ging ik met haar mee naar huis, naar die borrel. Toen waren we bij haar thuis en toen zei ik van goh, wat zullen we eens gaan eten? Toen kreeg ik als reactie: Heb je nou nog echt trek? Nou, het was voor mij zo een vraag die ik mezelf eigenlijk nooit stelde destijds omdat ik dacht je moet wel gezond eten, 3 maaltijden per dag. Ze zei dat als ze hapjes op had en geen trek had dat ze dan gewoon niks at. Dat was voor mij echt een enorme opluchting. Zo kan het ook. Dit verhaal vertel ik heel vaak. Om als tip aan mensen mee te geven en niet Omdat ik nu zo graag bekend wil staan als degene die zegt, joh eet rustig op dit de ballen en hapjes en sla gewoon lekker je eten altijd over. Dat is natuurlijk niet wat ik je aanraad, want dit gaat over incidenten en patronen, maar je wordt helemaal niet slechter van een keer wel hapjes eten bij een borrel en dat doen in plaats van je avondeten. Dat doe ik nu ook nou eigenlijk best regelmatig. Het is een hele bewuste keuze waar ik heel blij mee ben en het maakt je een stuk flexibeler als je op deze manier over eten kan denken. Ontwikkel een flexibel denken die past in jouw leven. Die past in jouw manier van eten. Daar gaat het eigenlijk om en ik geloof hier heilig in, dus ik geloof dat deze flexibiliteit ook mij een bepaald relaxed gevoel heeft gegeven rond om eten.
Pubers en relaxed eten
Ik kreeg een vraag van iemand die zei dat ze een flexibel en relaxed eet relatie had. Maar dat ze nu puberkinderen had wel moeilijk vond als ze ook een flexibel eet relatie gingen ontwikkelen. Hoe ga je daarmee om? Ik heb zelf ook puber kinderen en vind het persoonlijk geen probleem mijn kinderen zien dat ik dit af en toe doe. Ook niet als ze het kopiëren, sterker nog dat heb ik liever dan dat ze tegen heug en meug gezond eten tegen zin. Ik dwing ze ook nooit hun bord bijvoorbeeld leeg te eten. Ik heb liever dat ze leren luisteren, echt naar hun lichaam, dat ze echt bij zichzelf gaan stilstaan en afvragen waar hun lichaam behoefte naar heeft. Dit is iets wat ik zelf vroeger nooit gekend heb. Wat ik pas op mijn 33e ontwikkeld heb dus ik hoop echt van harte dat de manier die ik nu heb en hoe ik er nu mee omga, dat mijn kinderen veel eerder die volwassen eet relatie krijgen. Dus ik vind dat helemaal niet erg, maar wat ik wel herken en wat wel een ding is, is dat pubers dit voordat je het weet, iedere keer weer doen. Mijn jongste puber, die gaat nu naar de middelbare school nou 9 van de 10 keer luncht ze niet of komt de broodtrommel mee naar school. Ze is dan wel bij de kantine geweest of bij de Albert Heijn of bij de Jumbo wat ze dan precies haalt weet ik dan ook niet precies maar ik durf mijn hand er niet voor In het vuur te steken dat dat geen custard cakejes van € 1 zijn of andere soorten snoep of calorierijke shit. Hoe ga je daar dan mee om? Ik weet inmiddels, Ik 3 kinderen, twee zijn wat ouder, dat dit ook een fase is dat alle pubers volgens mij bijna hebben gehad. Dat ze de vrijheid gebruiken om wat geld te besteden en dan ook waaraan dat geld te besteden. Geen ouders meer of juffrouw die checken of je de lunch wel opeet. Ik geloof dat pubers daarin ook hun eigen weg moeten vinden, dus dat ze daarin in het begin een beetje misbruik van gaan maken en misschien wel te ver erin gaan. Maar dat het ook wel weer terugkomt als de basis in ieder geval gezond eten is. Deze fase is dan ook overgegaan bij mijn 2 oudste kinderen. Alhoewel, ik zeg wel dat het helemaal over is gegaan, maar toevallig kwam ik gisteren thuis en zag dat mijn zoon een enorme kapsalon had. Hij sport veel en heeft ook veel calorieën nodig. Hij regelt het wel op zijn eigen manier denk ik dan. Waar het om draait is dat ze wel een gezond ontbijt en gezond avondeten krijgen en daarbuiten ben ik eigenlijk vrij relaxed. Ze willen het liefst ook normaal met eten omgaan en ik vertrouwde dat het wel goed zou komen. Maar ik zeg het wel als ik zie dat je helemaal geen lunch eet.
Huishoudelijke eet regels
We hebben algemene regels die niet specifiek voor iemand gelden, maar die voor ons allemaal gelden. Een uur voor het avondeten wordt er niet meer wat anders gegeten, een uur voor het slapen gaan wordt er niet meer gegeten. Dit is hoe ik ertegenaan kijk. Dus als jij vraagt van ja, maar is dat dan geen slecht voorbeeld? Kijk, ik geloof dat je als jij weet wat voor soort eet relatie jij wilt, waar jij voor gaat dan kan je het best dat voorleven en dat is het allerbelangrijkste wat je als ouder kan doen. Ik geloof dat het opvoeden heel vaak voorleven is en zeker als het gaat om het eetgedrag. Als ze zien dat jij daar niet zo’n moeite mee hebt en het correlated doet, dat je gezond bent en dat je huid er goed uit ziet dan denk ik dat er nooit een buil aan te vallen is. Dus ik zou zeggen, vertrouw erop dat ook moeten leren luisteren naar hun lichaam, luisteren naar zichzelf, keuzes maken voor zichzelf net zoals dat voor jouzelf een uitdaging is, ook een uitdaging voor hen is. Dit is hoe ik er zelf mee omga.
Vanaf mijn vijftiende was ik volslank en altijd bezig met afvallen (of aankomen). Ik heb alles geprobeerd: noem een dieet en ik ken het. De ene keer was ik succesvoller dan de andere, maar nooit had ik blijvend resultaat. Ik dacht dat ik pech had; ik kwam van de wind al aan, en slanke mensen geluk.
Tot m’n 33-ste ben ik zo doorgegaan. Toen kwam ik erachter dat pech en geluk niet zoveel met mijn gewicht te maken heeft. Ik kopieerde het eetgedrag van slanke mensen en werd zelf slank. Zonder dieet, met chocola en wijn! En dat niet alleen: ik bleef slank en dat ben ik nog altijd.Ik heb me verder gespecialiseerd in de psychologie achter eten en in coaching op (eet)gedrag. In de afgelopen jaren heb ik 8 boeken geschreven (300.000 verkocht) over afvallen zonder dieet, oftewel: afvallen door gedragsverandering.In 2017 ben ik Skinnyminds begonnen. We hebben de kennis uit mijn boeken vertaalt in een training gedragsverandering. Gecombineerd met online groepen en een persoonlijk coachtraject, is dat het Skinnyminds coachplan. Vanaf 2019 leiden we coaches op in onze eigen coachopleiding, geaccrediteerd op HBO-niveau. In 2020 zijn we gestart met de Skinnyminds community.Mijn dagelijkse ervaringen deel ik hier onder Mieke’s ervaringen
[ad_2]
https://skinnyminds.nl/weg-met-de-strikte-regels-leer-flexibel-eten/