Durf te leven

[ad_1]

Ik ben vorig jaar rond november gestopt met werken in loondienst. Ik wilde op reis en had genoeg spaargeld om even door te komen. Daarnaast ben ik ook bezig met online werk en hoopte ik na mijn reis geen bijbaan te hoeven zoeken. Natuurlijk is dit allemaal best wel spannend, je weet niet hoe lang het duurt voor je financiëel onafhankelijk zult zijn.

Ik heb dit ongeveer een half jaar zo volgehouden, maar uiteindelijk heb ik er toch voor gekozen om (terwijl ik weer even in NL ben) een baantje te zoeken voor twee daagjes per week.
Door het online werk kun je het je uiteindelijk veroorloven om steeds minder te werken en steeds meer leven. Maar in het begin is het natuurlijk wel echt opstarten.
Het is dus eigenlijk logisch dat je je werk in loondienst rustig afbouwt tot je genoeg verdiend om je loon helemaal te kunnen vervangen.
Natuurlijk heb ik er weer gewoon voor gekozen om in één keer te stoppen haha, maar goed ik heb echt zo erg genoten de afgelopen maanden dat het ook niet zo erg is om nu twee dagen per week een “normale” baan te hebben om dat recht te trekken.

Ik sta compleet achter de keuzes die ik maak in mijn leven, maar soms gaat het nemen van gedurfde beslissingen ook gepaard met twijfel en onzekerheid en dat is logisch.
We hebben zo erg aangeleerd om de gebaande paden te bewandelen. Wanneer we hiervan afwijken is iedereen alleen maar gebrand op de angsten en moeilijkheden ervan. Maar waarom kunnen we het niet van de andere kant bekijken.
Bedenk je eens hoe geweldig het leven eigenlijk is en hoe zonde het is als je dit pas mag voelen als je met pensioen gaat.
Leven van weekend tot weekend, daar doen de meesten het maar mee. En dan maandag ellendig naar werk gaan, omdat je jezelf in het weekend hebt uitgeput en dan gebeurt het hele riedeltje weer opnieuw. Word je daar echt gelukkig van?

Ik ben echt zo dankbaar dat ik altijd mijn eigen weg kies. Dat ik nu maar twee dagen per week durf te werken, in plaats van vanuit angst leven en aan mezelf voorbij gaan door veel te hard te werken.

Ik vind het werk wat ik nu doe, naast mijn online business, best wel leuk. Ik ben floormanager in een vegan restaurantje en begeleid daar allerlei mensen met een diagnose. Ik leer er super veel op vlak van sociaal werk.
Maar er zijn ook een hoop momenten dat ik me gevangen voel.
Ineens heb ik weer een (klein) huisje, “echt ” werk (ondanks dat het maar zo weinig is) en moet ik wachten tot m’n vriend zijn surfseizoen erop zit tot we weer op reis kunnen.

Misschien denk je nu, je bent super veel op reis en meer aan het genieten dan aan het werken. Je kunt eigenlijk echt niet klagen of nóg meer vrijheid willen. Maar dat mag en kan ik dus wél.
We zijn hier niet op aarde om te werken, we zijn een onderdeel van de natuur. Maar omdat iemand ooit heeft bedacht dat dit is hoe het werkt, gaan we daar in mee.
We zijn zo bevoorrecht als mens zijnde dat we een zelfbewustzijn hebben, dat we emoties kunnen ervaren, kunnen reflecteren. Wij hebben de mogelijkheid om te genieten en ontroerd te raken van alles om ons heen, vriendschappen, de natuur, ervaringen, liefde. En toch zijn we 90% van onze tijd bezig met leven vanuit angst, hoe we genoeg geld kunnen verdienen, hoe we een huis zullen vinden.. Zo zonde.

Natuurlijk is het spannend om een sprong in het diepe te wagen, om van dat gebaande pad af te wijken.
Natuurlijk heb ook ik vragen zoals; zal het me lukken om door middel van mijn online business full time te blijven reizen? Wat ga ik doen als ik toch minder geld binnen krijg dan ik uitgeef en nog meer van dat soort twijfels.
Maar ik kies ervoor om er niet naar te luisteren, om er gewoon voor te gaan en te leven in het moment.
Hoe het loopt zie je vanzelf wel. Er zijn overal en altijd manieren om weer aan geld te komen.
Daarnaast.. de motivatie, het verlangen en de droom om deze levensstijl vol te kunnen houden zorgt er uiteindelijk wel voor dat je je weg vindt en je rond zult komen.

Sinds ik online werk ben ik niet alleen gegroeid als persoon, ik heb ook allerlei nieuwe skills geleerd en like-minded mensen ontmoet.
Ik heb nieuwe vrienden gemaakt die ook de durf hebben om anders te leven, maar waar ik ook de onzekere momenten mee kan delen.
En terwijl de meeste mensen vast zitten in een 9 tot 5 baan en zich rot werken op een werkplek waar ze zich niet gelukkig voelen, zit ik binnen de kortste keren weer heerlijk in de zon aan het strand met mijn vriend en mijn kat.

Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik een ander leven wil dan hetgeen de maatschappij voor ons heeft uitgestippeld, maar nu heb ik ook echt geleerd dat wij als mens daar recht op hebben.
Ik vind het zo erg dat we aangeleerd krijgen dat de enige manier om een baan te vinden, is als je een papiertje hebt, als je gestudeerd hebt.
Er zijn zooooveel mogelijkheden om locatie onafhankelijk te werken, zoveel mogelijkheden om een eigen bedrijfje op te zetten.
Het is zo oneerlijk dat het soms onwerkelijk voelt om met meer vrijheid te kunnen leven. Om te kunnen reizen en werken tegelijkertijd, om nu al te genieten in plaats van wanneer je (eindelijk) met pensioen mag.
Dus als je ditzelfde gevoel hebt wil ik je op het hart drukken dat er oprecht veel meer is! Dat ook jij een ander leven voor jezelf kunt creëren!
Ik gun het je oprecht om dit voor jezelf te verwezenlijken 🙂

[ad_2]

https://vrijeigenwijs.wordpress.com/2022/08/09/durf-te-leven/